Τις επιφυλάξεις του, για την αποτελεσματικότητα του νέου σχήματος της δημοτικής
αρχής του Μεσολογγίου διατυπώνει ο τ. πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου, Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος σε γραπτή του
δήλωση δίνοντας ταυτόχρονα και έμμεσες απαντήσεις σε διαρροές που αφορούν τον
ίδιο, αναφορικά, με την αποστασιοποίησή του από τη δημοτική ομάδα του δημάρχου.
Αναλυτικά η δήλωση του κ.
Γιαννόπουλου έχει ως εξής:
«Και αφού καταλάγιασε η σκόνη του
δημοτικού ανασχηματισμού να ευχηθώ στους συναδέλφους Αιρετούς που ανέλαβαν ή
διατήρησαν θέση Ευθύνης το : «Καλή Επιτυχία» όχι με υποκρισία, αλλά από καρδιάς
για το καλό όλων μας.
Εκτιμώ ωστόσο ότι ο κατακερματισμός των αρμοδιοτήτων στους
αιρετούς και η αναντιστοιχία αυτών με το υπαλληλικό προσωπικό και τον οργανισμό
εσωτερικής υπηρεσίας του Δήμου δε θα έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Μακάρι να διαψευστώ γιατί η
καθημερινότητα τρέχει, όπως τρέχουν και μεγάλα φλέγοντα θέματα(ΧΥΤΑ, ΔΕΥΑΜ, ΟΧΕ
κλπ) τα οποία ζητούν απαντήσεις και λύσεις ουσιαστικές, πιθανόν δε με πολιτικό
κόστος και απαραίτητο πολιτικό ανάστημα.
Απαντώντας ή διευκρινίζοντας δύο σχόλια γνωστής τοπικής εφημερίδας έχω να
πω ότι ο Γενικός Γραμματέας του Δήμου ως πρόσωπο είναι απόλυτα σεβαστό από
εμένα άλλωστε είναι ένας άνθρωπος έξυπνος, ήπιος, με διαπραγματευτική ικανότητα
και μεγάλη εμπειρία στα αυτοδιοικητικά.
Προφανώς για να επιμένει ο
Δήμαρχος στο συγκεκριμένο μοντέλο «υπερενισχυμένου Γραμματέα» όπως το
χαρακτήρισα σημαίνει ότι προσφέρει τις υπηρεσίες που ζητούνται με το παραπάνω.
Αυτό σαφώς και δε μπορώ να το κρίνω εγώ γιατί δεν ξέρω και τι ακριβώς ζητείται.
Αυτό που έκρινα είναι αυτό που έβλεπα, λαμβάνοντας υπόψη και τον ορισμό του
νόμου για το γενικό γραμματέα και ήταν υπέρβαση ιεραρχίας έναντι αιρετών
εχόντων θέση ευθύνης.
Στο δεύτερο σχόλιο περί διδύμου
με τον έτερο συνάδελφο και φίλο Σπύρο (σ.σ. Διαμαντόπουλο) που παρέδωσε κι
αυτός οικειοθελώς τη θέση ευθύνης, έχω απλά να πω, ότι μας ένωσε κατά κάποιο
τρόπο η αγωνία και η επιθυμία να εκφράζουμε τη γνώμη μας, μέσα στα αρμόδια
όργανα και φυσικά εγώ(πιστεύω και αυτός) είμαι
κάθετα αντίθετος στην ποινικοποίηση της έκφρασης γνώμης γενικά αλλά και ειδικά
στην περίπτωσή μας μέσα σε πολιτικές ομάδες ή σχήματα.
Αυτό άλλωστε είναι και η πολιτική
όταν ασκείται πάνω στο θεμέλιο που ονομάζεται Δημοκρατικό Πολίτευμα. Κατά τα
λοιπά και όσον αφορά εμένα δεν είναι
αποδεκτό να «ποινικοποιηθεί» και ο καφές που πίνω με τον οποιονδήποτε ή
απαραίτητα να έχει πολιτικό και μάλιστα «πολιτικά πονηρό» περιεχόμενο.
Άλλωστε ως πολιτικά όντα σ’ αυτό
το μικρό τόπο που ζούμε και με την κοινή αγωνία να πάμε τον τόπο μπροστά
οφείλουμε να συνδιαλεγόμαστε με τον οποιονδήποτε, πολιτικό φίλο ή εχθρό.
Για το καλό του τόπου, έτσι απλά……»
