Ο εικαστικός Βαγγέλης Ρόμπολας που ασχολείται από το 1977 με την ζωγραφική και γενικότερα με την τέχνη και έχει κάνει ανάλογες σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αυτή την φορά έκανε μια ιδιαίτερη έκθεση με πρωταγωνιστή, το θαλασσινό αλάτι.
Όπως μας είπε στο ipop.gr ο ίδιος ο καλλιτέχνης, θέλησε να μπλέξει την ιστορία με την φύση και να μας ταξιδέψει σε με έναν ονειρικό τρόπο όσο πιο πολύ κοντά τους μπορούσε.
Βασίστηκε, λοιπόν, στο έργο του Διονυσίου Σολωμού «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» και συνέδεσε το αλάτι που είναι ένα από τα πιο γνωστά τοπικά προϊόντα της λιμνοθάλασσας με την ιστορική Έξοδο του Μεσολογγίου που δεν στιγμάτισε μόνο την χώρας μας αλλά και ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία.
Η έκθεση του Βαγγέλη Ρόμπολα που θα φιλοξενείται μέχρι τις 30 Απριλίου στο Κέντρο Λόγου και Τέχνης «ΔΙΕΞΟΔΟΣ» στο Μεσολόγγι, φέρει τον τίτλο «Το ΑΛΑΣ της γης, το ΑΛΑΣ της ιστορίας» και χωρίζεται σε τρεις θεματικές ενότητες.
Πώς αποφασίσατε να χρησιμοποιήσετε το αλάτι ως βασικό υλικό των έργων σας;
Το ότι ζω σε αυτόν τον τόπο με έκανε να δημιουργήσω αυτή την βιωματική έκθεση. Άλλωστε το αλάτι είναι ένα από τα βασικά προϊόντα που παράγει η λιμνοθάλασσα και έτσι σκέφτηκα να του δώσω και εγώ την θέση που του αρμόζει. Το αλάτι έχει τον δικό του δυναμισμό και την ικανότητα να συντηρεί τα τρόφιμα αλλά, μέσα από την έκθεση μου έχει και έναν άλλο συμβολισμό. Συμβολίζει την συντήρηση της μνήμης μέσα στην ιστορία.
Είδαμε ότι η έκθεση σας χωρίζετε σε τρεις ενότητες. Τι συμβολίζει η καθεμιά;
Η πρώτη ενότητα ονομάζεται «Πειρασμός» και αναφέρεται στα εσωτερικά διλήμματα που ταλάνιζαν τις ψυχές των Πολιορκημένων κατά την διάρκεια της Εξόδου. Τότε, ήταν Απρίλιος, ο ήλιος έλαμπε η φύση τους καλούσε να ζήσουν και αυτοί βρίσκονταν αντιμέτωποι με τον θάνατο την πείνα και την εξαθλίωση. Η δεύτερη θεματική ενότητα που είναι η «Θυσία» είναι αφιερωμένη στην προσευχή αλλά και στο μνημόσυνο για όσους έπεσαν μαχόμενοι για την ελευθερία τους και γι΄αυτό μάλιστα τον λόγο έχω φτιάξει ένα μεγάλο μνήμα από αλάτι με ένα κερί που καίει. Οι πίνακες μάλιστα που είναι γύρω γύρω από τον «τάφο» ξεκινούν από μαύρο και αλλάζουν χρώμα δείχνοντας την αναγέννηση και την ελπίδα της επανάκτησης των όσων χάθηκαν. Και η τρίτη και τελευταία ενότητα έχει τον τίτλο έξοδο και σηματοδοτεί το τέλος των δεινών και την αυλαία της τραγωδίας. Επίσης, όμως, συμβολίζει και την κάθαρση του επισκέπτη και του θεατή. Βέβαια, επίσης η τρίτη ενότητα συμβολίζει και την τύχη του πλανήτη Γη που επηρεάζεται από την συμπεριφορά του ατόμου.
Στην τρίτη ενότητα βλέπουμε ότι κυριαρχούν πινάκες από αλάτι και ξύλο αλλά και μια μεγάλη υδρόγειος σφαίρα με κομμάτια αλατιού. Πώς τα φτιάξατε όλα αυτά;
Για τον σχηματισμό των έργων χρειάστηκα πολλά πράγματα από την λιμνοθάλασσα. Χρησιμοποίησα αλάτι από τις Αλυκές του Μεσολογγίου, τάβλες από τα ξύλινα τηγάνια που χρησιμοποιούνται στις αλυκές, κομμάτια από παλιές γαΐτες (ξύλινες βάρκες) αλλά και πολλά φύκια. Για να μπορέσω να τα φτιάξω χρειάστηκα περίπου 5 μήνες μόνο για να μπορέσει να σχηματιστεί το αλάτι το οποίο ήθελε δύο φορές την εβδομάδα γύρισμα και φυσικά βοηθό τον καιρό για να πάρει σχήμα και πάχος. Μετά τα επεξεργάστηκα στο εργαστήριο μου και τους έδωσα το σχήμα και το χρώμα που ήθελα. Βέβαια, αν δεν είχα την βοήθεια των τεχνικών των Αλυκών που γνωρίζουν τα πάντα γύρω από το αλάτι δεν θα τα είχα καταφέρει γι’αυτό και τους ευχαριστώ πολύ.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Στην επόμενη έκθεση που σκέφτομαι να κάνω θα χρησιμοποιήσω ξανά το αλάτι γιατί το αγαπώ πολύ σαν υλικό αλλά σκέφτομαι να κάνω κάτι τελείως διαφορετικό. Για να μπορέσω να υλοποιήσω, όμως, τα σχέδια μου θα χρειαστώ αρκετό χρόνο και φυσικά αρκετή δουλειά.
Αναδημοσίευση από το ipop.gr
