Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Paris 2
Ομ.Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου του Δ.Π.Θ
π.Γενικός Γραμματέας Επικοινωνιών του Υπουργείου Μ-Ε
Έφυγε από τη ζωή στις 21 Απριλίου 2015 ένας καταξιωμένος δικαστής, ο Νίκος Κασσαβέτης και κηδεύτηκε στο Κοιμητήριο της Αγίας Παρασκευής Αττικής. Ξεχωριστή προσωπικότητα, άνθρωπος των γραμμάτων και του δικαίου, ένας διαπρεπής δικαστικός λειτουργός, ακοίμητος φρουρός της Θέμιδος.
Διακεκριμένος νομομαθής με ευρύτατο πνευματικό ορίζοντα και εμπειρία. Γνώστης της νομικής επιστήμης και νομικής βιβλιογραφίας και όχι μόνο. Διέθετε πλούσια θεωρητική και νομική κατάρτιση και άριστη γνώση των πηγών του δικαίου. Άνθρωπος με ευρύτατη πνευματική καλλιέργεια. Γλωσσομαθής με διαρκή ενημέρωση της επιστήμης που διακονούσε επί σειρά ετών. Υπόδειγμα δικαστικού λειτουργού. Ανήλθε την ιεραρχική κλίμακα του δικαστικού σώματος με αξιοπρέπεια και τιμιότητα. Έφθασε στο βαθμό του Αρεοπαγίτη επί Τιμή.
Έχαιρε εκτιμήσεως και σεβασμού στην κοινωνία και μεταξύ των συναδέλφων του.
Ο Νίκος ήταν άνθρωπος με ευγενή αισθήματα, αγάπη και καλοσύνη. Παράδειγμα φιλοπατρίας, αξιοσύνης και εργατικότητας, προικισμένος με τις αρετές της αγάπης, της ευθύτητας και της ειλικρίνειας. Ήταν γλυκύτατος με αρχές και ήθος, αξιοπρεπής, έντιμος, ειλικρινής και πρόθυμος να βοηθήσει το συνάνθρωπό του. Το δικαστικό κλάδο λάμπρυνε με τις ειλικρινείς και σαφείς εισηγήσεις του, τις γνωμοδοτήσεις του, τις δίκαιες αποφάσεις του, σύμφωνα με βιβλιογραφικές αναφορές.
Ήταν ανυποχώρητος στα ιδανικά του, καλός χριστιανός, υπόδειγμα οικογενειάρχη. Ενάρετος άνθρωπος, με ενάρετο βίο και οι ενάρετοι άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη εγκωμιασμού. Και όπως μαρτυρεί ο τραγικός ποιητής Ευριπίδης « Η αρετή λάμπει και μετά θάνατον».
O Νίκος Κασσαβέτης γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1941. Οι εγκύκλιες σπουδές του τα πρώτα χρόνια στο Μεσολόγγι και κατόπιν στην Αθήνα, στο Βαρβάκειο. Υπήρξε άριστος μαθητής και φοιτητής στη Νομική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο Βέλγιο και φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Louvain ως μεταπτυχιακός φοιτητής, όπου και απέκτησε ειδικό δίπλωμα μεταπτυχιακών σπουδών.
Το Μεσολόγγι θρηνεί το χαμό του και έγινε φτωχότερο. Ήταν ο γενέθλιος τόπος του. Ο φάρος έμπνευσης, ηρεμίας, νοσταλγίας και δημιουργίας. Η αγάπη του για την ιδιαίτερη πατρίδα του ήταν ξακουστή, ήταν άγγιγμα ψυχής. Ήταν παρών πάντα στα προβλήματά του. Οι επισκέψεις του ήταν συχνότατες και ιδίως τους θερινούς μήνες, χωρίς να λησμονεί τα Μούσουρα Μεσολογγίου, γενέτειρα του δημοδιδασκάλου πατέρα του Σπύρου Κασσαβέτη. Ήταν οι ρίζες του, τις πονούσε και τις νοσταλγούσε και δεν άφηνε ευκαιρία να μην επισκέπτεται το χωριό του.
Ο Νίκος ήταν φίλος μου, τον αγαπούσα και τον εκτιμούσα και οι συζητήσεις μας, γενικής φύσεως, ήταν πάντα εποικοδομητικές.
Στο ταξίδι του για την αιωνιότητα, το όνειρο, το θείο, την αιώνια γαλήνη θα τον συνοδεύει η μνήμη γι αυτά που έκανε για τη γενέτειρά του, το Μεσολόγγι αιώνιο σύμβουλο, που τόσο λάτρευε και νοσταλγούσε.
Αιωνία σου η μνήμη αγαπητέ μου φίλε Νίκο και ευλογημένο το χώμα της αττικής γης που σε σκεπάζει.
