Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

Για την ΕΠΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΣΗ του ΤΕΙ Μεσολογγίου: Πρώτες Διαπιστώσεις – Προτάσεις - Προϋποθέσεις

Γράφει ο Παναγιώτης Κατσούλης
πρ. Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου

Κατ’ αρχάς είναι θετικό ότι 4 χρόνια μετά από το πολιτικό, επιστημονικό και εκπαιδευτικό έγκλημα που συντελέστηκε το 2013, ανοίγει η συζήτηση για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση στο Νομό και το κατακρεουργημένο από τότε ΤΕΙ Μεσολογγίου.
Θετικότερο βήμα αυτού, η διαφαινόμενη πολιτική βούληση σε κυβερνητικό επίπεδο, για τον επανασχεδιασμό και την επαναλειτουργία του σε νέα βάση, όπως τουλάχιστον αυτή εκφράστηκε - έστω αόριστα και «θολά» στην παρούσα φάση - κατά τη χθεσινή συζήτηση που οργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ στο Τρικούπειο.
Ξεκινώ εσκεμμένα με αυτή τη διαπίστωση, γιατί κάποιοι επιδιώκουν την πολιτική τους αμνήστευση και στο όνομα αυτής διαστρεβλώνουν ή μεθοδευμένα υποβαθμίζουν τη συγκεκριμένη κυβερνητική πρωτοβουλία. Ήδη ξεκίνησαν τους «πυροβολισμούς», τους οποίους θεωρώ δεδομένο πως θα εντείνουν ΑΝ και ΟΤΑΝ η διαφαινόμενη πολιτική βούληση εκφραστεί νομοθετικά.
Πρέπον θα ήταν ΝΑ ΣΙΩΠΗΣΟΥΝ γιατί ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ…





Έχοντας πλήρη επίγνωση της σπέκουλας την οποία θα δεχθώ και για την οποία παντελώς αδιαφορώ, υποστηρίζω την ΕΠΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΣΗ του ΤΕΙ Μεσολογγίου, διότι:
(Α) Υπάρχουν τα ΘΕΜΕΛΙΑ. Ήτοι Υλικοτεχνική και εργαστηριακή υποδομή, σε συνδυασμό με συσσωρευμένη επιστημονική – εκπαιδευτική και διοικητική εμπειρία ετών.
(Β) Πάνω σε αυτά τα θεμέλια, μπορούν να χτιστούν οι «όροφοι» (Σχολές) και τα «διαμερίσματα» (Τμήματα). Ορισμένες και ορισμένα εξ αυτών πανομοιότυπα με τα τωρινά (π.χ. Ιχθυοκαλλιέργεια). Κάποια διαφορετικά. Ο εκπαιδευτικός σχεδιασμός είναι λάθος να γίνεται με βάση το τι σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε στις αρχές του 2000. Οφείλει να γίνει με ορίζοντα το 2030 και σε άμεση συνάφεια με τις παραγωγικές ανάγκες της επόμενης 20ετίας.
(Γ) Το νέο ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΤΕΙ σχεδιασμένο σε επίπεδο Νομού, δεν μπορεί παρά να είναι προσανατολισμένο στον πρωτογενή τομέα (Αλιεία – Κτηνοτροφία – Γεωργία) και τις νέες επικρατούσες τάσεις σε αυτόν παγκοσμίως και εθνικά, όπως για παράδειγμα διατροφικός τομέας, κοινωνική – συνεταιριστική οικονομία κ.α., έτσι ώστε να είναι ελκτικό και όχι επιλογή ανάγκης των σπουδαστών.
(Δ) Θεωρώ πως είναι σταδιακά εφικτό, αυτός ο προσανατολισμός να συνδυαστεί με τμήματα που ως επιστημονικό αντικείμενο δεν αναφέρονται στον πρωτογενή αλλά στον τριτογενή τομέα, αλλά σχετίζονται εμμέσως με την τοπική παραγωγή και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Αιτωλοακαρνανίας. Για παράδειγμα, Τμήμα «Αισθητικής εξειδικευμένο στον Θαλάσσιο – Ιαματικό τουρισμό» ή Τμήμα που να σχετίζεται με τον εξειδικευμένο «Πολιτιστικό Τουρισμό» η το «Διαμετακομιστικό εμπόριο – μεταφορές».
Αντιλαμβανόμενος πως δεν είναι τώρα η ώρα της κατάθεσης αντίστοιχων προτάσεων, σκιαγραφώ ορισμένες αρχικές ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ, τις οποίες θεωρώ αναγκαίες για το προχώρημα της πρωτοβουλίας σήμερα.


1η) Ουσιαστικός διάλογος με σφιχτό χρονοδιάγραμμα. Η όλη συζήτηση δεν μπορεί να είναι ατέρμονη, ιδίως όταν αναφερόμαστε σε εκπαιδευτικό ζήτημα. Η ολοκλήρωση της έως τα τέλη του 2017. Μόνο έτσι θα είναι αποδεσμευμένη και από τις κάθε μορφής μελλοντικές εκλογικές αναμετρήσεις.
2η) Αποφυγή της παγίδας των άγονων και καλλιεργούμενων τοπικισμών. Επιβάλλονται οι συνθέσεις, διαφορετικά όλοι θα βγούμε χαμένοι, όπως το 2013. Η κατ’ αρχήν πρόταση για ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ στο Αγρίνιο, μπορεί να αποτελέσει με τις κατάλληλες εξειδικεύσεις – συμπληρώσεις, τη βάση μιας νέας συνθετικής πρότασης σε επίπεδο Νομού, στην οποία βέβαια θα πρέπει να προστεθεί η ένταξη του Τμήματος της Ναυπάκτου.
3η) Μη υιοθέτηση Μαξιμαλιστικών θέσεων και δήθεν διεκδικήσεων, οι οποίες δεν εδράζονται στο σήμερα αλλά στις μνήμες του χθες. Αυτές είναι εύκολο να εκφραστούν, είτε στο επίπεδο της ονομασίας είτε στο επίπεδο των Σχολών – Τμημάτων. Επαναλαμβάνω, ο Εκπαιδευτικός Σχεδιασμός δεν μπορεί να κοιτά πίσω. Μόνο Μπροστά.
4η) Κοινωνική υποστήριξη. Αυτή θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό, τόσο από τον τρόπο με τον οποίο το Υπουργείο θα οργανώσει το διάλογο στην τοπική κοινωνία, έτσι ώστε να μην είναι και να μην φαίνεται ως θέμα ειδικών και  «κορυφών», όσο και από τη στάση που θα κρατήσουν οι θεσμικοί φορείς σε τοπικό επίπεδο.
Κρίσιμο θέμα η μη επικράτηση μικροκομματικών παρωπίδων και προσωπικών μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. Δίχως την κοινωνική υποστήριξη - διεκδίκηση τοπικά, πολύ φοβάμαι ότι το όλο εγχείρημα θα κινδυνεύσει να παραμείνει στο μετέωρο βήμα των αρχικών διακηρύξεων και προθέσεων.
Αν όντως «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός», τότε το ξεκίνημα έγινε! Οψόμεθα…