Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Μείωση της αισιοδοξίας για την έξοδο από την κρίση

Γράφει, ο Χρίστος Βερελής

Μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες, οι μεγάλες αμερικανικές τράπεζες, με χαμηλούς τόνους προς τα έξω, αλλά με έντονο τρόπο στο εσωτερικό τους, πανηγύριζαν για την επιβίωσή τους από την κρίση.
Έδειχναν μάλιστα ότι θα ήθελαν να απαλλαγούν το συντομότερο δυνατόν από τη συμμετοχή του Αμερικανικού δημοσίου, το οποίο, με μεγάλη γενναιοδωρία, και πολιτικό θάρρος, στήριξε όλο το τραπεζικό σύστημα.
Τώρα οι πανηγυρισμοί αυτοί αποδεικνύονται σιγά-σιγά πρώιμοι, και είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι τα χειρότερα δεν έχουν περάσει ακόμα.
Το Δ. Ν Τ. προβλέπει βέβαια για τις ΗΠΑ, μέση ανάπτυξη για το 2010, 0,75%, όλοι όπως γνωρίζουν ότι το ΔΝΤ, και αργά προσαρμόζει τις προβλέψεις του στην πραγματικότητα, αλλά και όταν τις προσαρμόσει συνήθως τις διορθώνει προς τα κάτω.
Μια εταιρία δείκτης για την αμερικανική αγορά είναι η BOEING. Τις ημέρες αυτές γίνεται στη Γαλλία, στο Le Bourget η παγκόσμια αεροπορική έκθεση. Από την εξέλιξη της κίνησης της έκθεσης αυτής, η Boeing έχει βγάλει τα συμπεράσματα της και ανακοίνωσε ότι φοβάται ότι η διαρκής κρίση, εκτίνεται τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 2010.
Αντιθέτως η Airbus δέχθηκε μια μη δεσμευτική ακόμη παραγγελία 24 αεροπλάνων από το Κατάρ και φαίνεται ότι παίρνει μια βαθειά ανάσα.
Για να συμπληρωθεί το σκηνικό πρέπει να αναφερθεί ότι η Deutsche Βank εξέδωσε την πρόγνωσή της για το 2010, όπου είναι έντονα αποτυπωμένη η απαισιοδοξία: προβλέπονται 5 εκατομ. άνεργοι στη Γερμανία για τις αρχές του 2010, και η ανακοίνωση της Deutsche Βank περιλαμβάνει τη φράση «τα χειρότερα είναι μπροστά μας».
Πως τώρα μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό με μία τρομακτική αύξηση των ακάλυπτων επιταγών στην Ελλάδα κάθε τρείς και λίγο στήνεται και ένα μικρό χρηματιστηριακό πάρτυ, από χαρούμενους πονηρούς και αισιόδοξους βλάκες, είναι απορίας άξιον.
Όχι γιατί δεν πρέπει να υπάρχει αισιοδοξία, αλλά γιατί αισιοδοξία χωρίς καμία προσπάθεια, ισοδυναμεί για όσους αντιλαμβάνονται τα πράγματα με συγγνωστή εξαπάτηση.