Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Ο Χρίστος Βερελής μιλά στον “ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΚΟ ΤΥΠΟ” για το χθες, το σήμερα και το αύριο

Theodoros Kassimis (1)Συνέντευξη του Χρίστου Βερελή

Από τους πολιτικούς που αναμφίβολα έχει βοηθήσει τον τόπο μας όσο λίγοι, ο Χρίστος Βερελής μιλάει, όπως πάντα, με τη γλώσσα της αλήθειας. Υπερασπίζεται με πάθος την άποψή του και αντιδρά όπου θεωρεί πως υπονομεύεται το δημόσιο συμφέρον. Ακόμα και τώρα που δεν είναι βουλευτής, έχει ανοιχτή την πόρτα του γραφείου του στους πολίτες και αφουγκράζεται το σφυγμό της κοινωνίας.

Η απουσία του από την κεντρική πολιτική σκηνή είναι ακόμα πιο εμφανής αυτή την ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο που περνάει ο τόπος μας. Ο ίδιος πάντως αφήνει να εννοηθεί ότι σύντομα θα ανακοινώσει τις όποιες αποφάσεις του.

Από το 2008 ο Χρίστος Βερελής είχε δει την τρικυμία που έρχονταν για τη χώρα και είχε προτείνει τη συνεννόηση των δύο μεγάλων κομμάτων και τον ορισμό υπουργού Οικονομίας κοινής αποδοχής. «Δυστυχώς δικαιώθηκα», λέει τώρα και δηλώνει απογοητευμένος από την αστοχία και αδυναμία του πολιτικού συστήματος.

Βλέπει έλλειμμα ισχυρών πολιτικών προσωπικοτήτων στην Ευρώπη, θεωρεί επιτακτική την ανάγκη βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της χώρας, για το ΠΑΣΟΚ δεν έχει διαφορετική εικόνα από τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες, ενώ για την Αιτωλοακαρνανία πιστεύει ότι πρέπει επιτέλους να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητές της.

Κύριε Βερελή, το πολιτικό μας σύστημα, το τελευταίο διάστημα δέχεται έντονη αμφισβήτηση πανταχόθεν. Που οφείλεται αυτό, κατά τη γνώμη σας και τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει το νοσηρό αυτό κλίμα;

 

Υπάρχει πολιτική επικοινωνίας και λείπει η πολιτική ανάπτυξης. Αυτό άρχισε να γίνεται αντιληπτό από το λαό και δημιουργεί απορία. Απορία για το πως είναι δυνατόν μέσα στη δεινή κατάσταση που περνά ο τόπος, να μην υπάρχει μια σαφής σταθερή μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή πολιτική.

Η επικοινωνία είναι ένα σκηνικό, και τα σκηνικά μετά την παράσταση πετάγονται σε μια αποθήκη. Αυτά που δίνουν ελπίδα, θέσεις εργασίας και πλούτο σε μια χώρα, είναι οι αναπτυξιακές πολιτικές που φέρνουν επενδύσεις, καλύτερη αξιοποίηση του κόπου ενός λαού, υποδομές και βελτιώνουν αυτό που τόσο πολύ συζητιέται και τόσο λίγο γίνεται: την βελτίωση της ανταγωνιστικότητα της χώρας.

Η χειρότερη υπηρεσία που θα μπορούσε να προσφέρει κανείς είναι οι διαρκείς μεταβολές της οικονομικής πολιτικής όταν αυτές οφείλονται σε πανικό.

Πως κρίνετε την πρόσφατη απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. για το ελληνικό ζήτημα; Μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες;

Στη σχέση μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να θυμόμαστε ότι οι μέρες που συνυπήρξαν ο Μιτεράν, ο Κολ και ο Ζακ Ντελόρ έχουν παρέλθει. Στη θέση τους έχουν πλέον έρθει πολιτικοί μικρότερης εμβέλειας, ανασφαλείς που δεν χαράζουν πολιτική αλλά ακολουθούν τις δημοσκοπήσεις.

Είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα έχασε ευκαιρίες και είναι αμφίβολο εάν από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα της δοθούν νέες ευκαιρίες. Το πολιτικό σύστημα έδειξε ανήμπορο να αντιληφθεί εγκαίρως ότι έπρεπε με μια κοινή προσπάθεια να λάβει αποφάσεις εγκαίρως, την ώρα που φαινόταν το καράβι να πηγαίνει στα βράχια. Δεν μπορώ να συγχωρήσω το γεγονός ότι όταν τον Νοέμβριο του 2008 από το βήμα της Βουλής και με παρόντες τον τότε πρωθυπουργό κ. Καραμανλή και τον τότε αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Παπανδρέου, ζήτησα να συνεννοηθούν τα δύο κόμματα κα να ορίσουν Υπουργό Οικονομίας κοινής αποδοχής προκειμένου να ληφθούν, ήδη τότε που ήταν καιρός, μέτρα, για απάντηση αντιμετώπισα την επιθετικότητα και από τις δύο πλευρές.

Παρά την αναγνώριση σήμερα, μετά από 3 χρόνια, ότι έτσι έπρεπε να είχε γίνει δεν παύει να υπάρχει μια ασυγχώρητη πολιτική αστοχία και αδυναμία

Ποια εικόνα έχετε για την κυβέρνηση και το σημερινό ΠΑΣΟΚ;

Την ίδια εικόνα που έχουν οι Έλληνες πολίτες.

Θα ξαναδούμε σύντομα το Χρίστο Βερελή στην κεντρική πολιτική σκηνή; Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους Αιτωλοακαρνάνες, μέσω της εφημερίδας;

Η Αιτωλοακαρνανία έχει δυνατότητες που παραμένουν ανεκμετάλλευτες. Μέσα από την κρίση πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι τη χαμένη επιχειρηματικότητα στο χώρο της πρωτογενούς παραγωγής μπορούμε να τη συναντήσουμε μακριά από τις καταστρεπτικές επιδοτήσεις που ευνούχισαν επιχειρηματικά δύο γενιές αγροτών και κτηνοτρόφων. Για όλα τ’ άλλα θα μιλήσουμε σύντομα.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ”