Μέχρι πρόσφατα όταν κάποιος ασθενής πήγαινε στο γιατρό για να του γράψει την συνταγή του για τα απαιτούμενα φάρμακα, είχε και το νου του μην του γράψει κανένα φάρμακο που να τον στείλει τελείως… αδιάβαστο. Αυτό που ζούμε ως χώρα και ως πολίτες δεν έχει προηγούμενο. Το σκυλολόι που διεκπεραιώνει την συνταγή απόλυτης εξαθλίωσης της κοινωνίας και διατείνεται ότι κυβερνά την πατρίδα μας, δεν έχει πλέον καμιά ηθική και πολιτική νομιμοποίηση να υποθηκεύει το μέλλον της χώρας και των παιδιών μας.
Ακροδεξιές καρικατούρες και παχύδερμα με κέρατα ρινόκερου έχουν θρασέψει πολύ και μας οδηγούν στην άβυσσο. Κυρίες με κομψά ταγεράκια και μακιγιάζ καταβαραθρώνουν την παιδεία. Συνδικαλιστές του γλυκού νερού, οδηγούν στα τάρταρα τις εργασιακές σχέσεις με στοχευόμενα τυφλά ταξικά χτυπήματα. Εκλαμπρότατοι διάττοντες – πάλαι ποτέ – αστέρες της “γενιάς του Πολυτεχνείου” σκύλεψαν την ιστορία και τους συμβολισμούς της. Τέλος ένας πρωθυπουργός εντολοδόχος της τρόικας, εποπτεύει μια κυβέρνηση ανδρεικέλων χωρίς αρχή και τέλος.
Για πρώτη φορά λοιπόν μετά την μεταπολίτευση δεν γνωρίζει ο Έλληνας τι μπορεί να του ξημερώσει, από τους κατά συνθήκη ψεύτες και δοσίλογους της εξουσιαστικής μανίας, πάνω στην οποία χρόνια τώρα έχουν οικοδομήσει το υπεροπτικό, «δημοκρατικό» και αθώο δήθεν προφίλ τους.
Πρέπει να τους διαμηνύσουμε καθαρά: Πλησιάζει η ώρα που θα βρεθείτε ενώπιον βαριών κατηγοριών απέναντι στη χώρα και τους πολίτες της! Πρέπει από τώρα να το γνωρίζουν διότι τα πράγματα στην πολιτική έχουν και ονοματεπώνυμο.
Αυτοί λοιπόν που πουλάνε τρέλα και βλακεία με τον Φ.Π.Α. και προσφέρουν τον φόβο και την απελπισία δωρεάν σε όλους ανεξαιρέτως, πρέπει να εξαφανιστούν απ’ τον πολιτικό χάρτη.
Θα πείτε τι πρέπει να γίνει σε πολιτικό επίπεδο;
Πρώτο: Να φύγουν τα ανδρείκελα άμεσα και χωρίς χρονοτριβή με άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία.
Δεύτερο: Να υπάρξει μια δυναμική και συλλογική απάντηση από την κοινωνία.
Τρίτο: Να συγκροτηθεί πάραυτα το αντιμνημονιακό μέτωπο, χωρίς προαπαιτούμενα και αποκλεισμούς.
Τέταρτο: Να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην Ευρώπη και στην ανάγκη να ξαναδούμε τη σχέση μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πέμπτο: Η νέα ελεύθερη πατρίδα να μπορεί περήφανα να διαπραγματεύεται και να επιβάλει λύσεις στα τρωκτικά και τους δανειστές.
Έκτο: Να υπάρξει ενότητα της Αριστεράς, η μόνη ικανή συνθήκη που θα απελευθερώσει δυνάμεις και θα τροφοδοτήσει ελπίδες για την προοπτική της σοσιαλιστικής αλλαγής σ’ αυτό τον τόπο.
