Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

«Ούτε παραθυρόφυλλο του Νοσοκομείου μας κλειστό»!


Γράφει ο Βασίλης Μπρούμας
Ψυχίατρος
Επικεφαλής "Μετώπου Ελευθέρων Δημοτών"
Δημοτικός Σύμβουλος Μεσολογγίου

Έγκαιρα και πολύ εύστοχα φορείς και εκπρόσωποι του δήμου Μεσολογγίου  καθώς κι εκπρόσωποι των δήμων Ναυπακτίας  και Ξηρομέρου έχουν επισημάνει την επείγουσα ανάγκη στήριξης και αναβάθμισης της λειτουργίας του νοσοκομείου Μεσολογγίου για προφανείς, αυτονόητους  λόγους, πέρα και πάνω από οποιεσδήποτε πολιτικές, κομματικές ή άλλες σκοπιμότητες. Ενός νοσοκομείου που απευθύνεται στις ανάγκες περίθαλψης και φροντίδας ενός πληθυσμού περίπου εκατό χιλιάδων κατοίκων, ενός νοσοκομείου  με πλούσιο, βαρυσήμαντο  ιστορικό, με αξιόλογη προσφορά, με κατακτημένο υψηλό επίπεδο παρεχόμενων  ιατρονοσηλευτικών  υπηρεσιών, με αξιοζήλευτο κύρος, καλή  φήμη και πανελλήνια αναγνώριση.



Ιδιαίτερα το Σωματείο Εργαζομένων του νοσοκομείου και το Εργατικό Κέντρο Μεσολογγίου, για περισσότερο από ένα χρόνο τώρα, έχουν αναγάγει το ζήτημα του νοσοκομείου σταθερά στην πρώτη γραμμή ως προτεραιότητα του ευρύτερου αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των κεκτημένων της περιοχής και των δημοτών. Με όλα τα τραγικά που έχουν συμβεί στη χώρα και στο λαό μας τα δύο τελευταία χρόνια, το ζήτημα της υποστήριξης και αναβάθμισης της λειτουργίας του νοσοκομείου «συνιστά όχι απλώς κόκκινη, αλλά κατακόκκινη γραμμή» για ολόκληρη τη νότια Αιτωλοακαρνανία,  όπως επεσήμανε πρόσφατα και ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Μεσολογγίου, Μάκης Θεοφιλάτος, στον οποίο ανήκει και  η έκφραση που χρησιμοποιείται ως τίτλος αυτού του σημειώματος.
Δεν θα μείνουμε εδώ σε συντριπτικά τεχνικά στοιχεία, νούμερα και αριθμούς που από καιρό είναι γνωστά στους πάντες και έχουν «κλειδώσει» τόσο την αναγκαιότητα ύπαρξης του νοσοκομείου μας, όσο και τα ικανοποιητικά  ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά της λειτουργίας του. Δεν είναι αυτός ο σκοπός. Το νοσοκομείο είναι καλά και σωστά τοποθετημένο εδώ και πρέπει τουλάχιστον να το αφήσουν να κάνει τη δουλειά του.  Ένα μόνο στοιχείο για να τελειώνει η κουβέντα και η συζήτηση με τους κάθε είδους ανόητους, αφελείς ή άσχετους που με χαμόγελο υπέρτατης ικανοποίησης ορισμένοι  διακινούν σενάρια ευσεβών πόθων ή αρρωστημένης φαντασίας για τη δήθεν κατ’ αυτούς γνωστή  «αναπόδραστη μοίρα» του νοσοκομείου Μεσολογγίου. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ανά χίλιους κατοίκους αντιστοιχούν τρία κρεβάτια νοσηλείας, πλην των ψυχιατρικών. Άρα στη νότια Αιτωλοακαρνανία με τους εκατό χιλιάδες κατοίκους πρέπει να υπάρχουν τριακόσια κρεβάτια νοσηλείας. Το μόνο που συζητούμε λοιπόν είναι η αυτόνομη, αναβαθμισμένη  λειτουργία του νοσοκομείου μας και η ανάπτυξη του οργανισμού του πέραν των εκατόν είκοσι κλινών που διαθέτει σήμερα.
Εντούτοις, ορισμένα άλλα δεδομένα, ιδιαίτερα υπό τις τρέχουσες συνθήκες, πρέπει να μας προβληματίσουν και να λαμβάνονται  σοβαρά υπόψη. Πρώτα πρώτα,  υπό το επαίσχυντο καθεστώς της υποτέλειας των μνημονίων που έχουν υπαγάγει την Ελλάδα, πέραν των άλλων, η δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μαζί με τη δωρεάν παιδεία και  τις συντάξεις θα συρρικνώνονται, θα υποβαθμίζονται απελπιστικά, θα οδεύουν και προς την τυπική κατάργηση. Ήδη στα νοσοκομεία, μετά και τη λεηλασία των αποθεματικών τους με το κόλπο της μετατροπής των καταθέσεών τους από την Τράπεζα της Ελλάδας σε ομόλογα του δημοσίου λίγες μέρες πριν το … «σωτήριο κούρεμα»,  δεν έχουν σε πολλές περιπτώσεις να πληρώσουν ούτε καν τους τρέχοντες λογαριασμούς, όσο κι αν σιωπούν οι διορισμένοι διοικητές τους για την επερχόμενη καταβαράθρωση του δημόσιου συστήματος υγείας που σε λίγο θα προσλάβει καταστροφικές διαστάσεις. Κατόπιν, το πολιτικό προσωπικό του νομού μας έχει αποδειχθεί αδίστακτο για τη διάπραξη κάθε εγκλήματος, τόσο σε βάρος της χώρας και του λαού μας όσο και εις βάρος του Μεσολογγίου που μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα εδώ.  Η κατάλυση της  θεσμικής υπόστασης και η καταπάτηση  των  δικαιωμάτων της πρωτεύουσας ιερής πόλης, το  πρωτοφανές  σάρωμα και η λεηλασία των δημόσιων υπηρεσιών της, η σχεδιασμένη πορεία  υποβάθμισης  και απαξίωσής της είναι πλέον τετελεσμένα εγκλήματά τους. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πλέον ότι η τρόικα ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – αγρινιώτικο καθεστώς θα είναι περαιτέρω εξαιρετικά επικίνδυνη τόσο για  τη χώρα ολόκληρη όσο και για την περιοχή μας, γι’ αυτό πρέπει πάση θυσία να κάνουμε κι εμείς ότι μπορούμε για να αποτραπεί ένα εκλογικό αποτέλεσμα που θα τους επιτρέψει πραγματικά να συγκυβερνήσουν την Ελλάδα και να βλάψουν ακόμη πιο πολύ το Μεσολόγγι Ήδη δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο, αλλά υπάρχουν και χειρότερα που μπορούν να κάνουν.  Να λάβουμε υπόψη μας, επιπλέον, ότι κατά πάσα πιθανότητα οι ηγέτες των δύο κομμάτων εξουσίας  και το τοπικό καθεστώς θα φροντίσουν να βάλουν αυτή τη φορά βουλευτές τα πιο αδίστακτα πολιτικά καθάρματα που έχουν στα κόμματά τους. Μαζί  με αυτά, έχουμε την εντυπωσιακά δουλική στάση του δημάρχου Μεσολογγίου που οδηγεί σε ακραίες προκλήσεις και πράξεις καθώς δεν έχει φέρει μέχρι τώρα ουσιαστική αντίρρηση απολύτως σε τίποτα από αυτά που έχουν απαιτήσει οι Αγρινιώτες και οι υπόλοιποι του ΠΑΣΟΚ. Εν πάση περιπτώσει νομίζουμε πως μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της αχρειότητας της κυβερνητικής και αγρινιώτικης πολιτικής, ο δήμαρχος Μεσολογγίου έχει μια τελευταία ευκαιρία να περισώσει τουλάχιστον την αξιοπρέπειά του, που έχει καταρρακωθεί  εξαιτίας της μέχρι τώρα στάσης του, κάνοντας δύο πράγματα. Πρώτον, αναδεικνύοντας, υπενθυμίζοντας και προβάλλοντας το θέμα ώστε να διατηρείται στο πανελλήνιο διαρκώς ανοιχτό  και καλώντας τους υπεύθυνους να συνειδητοποιήσουν πόσο ολέθρια εγκλήματα εναντίον του Μεσολογγίου έχουν διαπράξει, ζητώντας Δικαιοσύνη και άμεσες  επανορθώσεις. Δεύτερον, να ανυψώσει  την ουρά από τα σκέλια, να μπει μπροστά με πίστη κι αφοσίωση στον αγώνα για το νοσοκομείο, βροντοφωνάζοντας  και εννοώντας αυτό που λέει ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου και κάτι ακόμη: πως θα χυθεί αίμα αν τολμήσουν να «πειράξουν» το νοσοκομείο και δεν φροντίσουν άμεσα να αποκαταστήσουν τις ζημιές που του έχουν ήδη προκαλέσει. Είναι βέβαιο πως πίσω από μια τέτοια δίκαιη και  θαρραλέα στάση, όσο κι αν είναι πραγματικά εξουθενωμένοι, αποδυναμωμένοι και εξανδραποδισμένοι οι δημότες μας θα στοιχηθούν κι αυτοί γιατί τους πνίγει πλέον το δίκαιο, η αγανάκτηση  και η οργή. Αρκεί να δουν μπροστά άξιους ηγέτες κι εκπροσώπους τους. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το Μέτωπο Ελεύθερων Δημοτών θα είναι στην πρώτη γραμμή και γι’ αυτό το ζήτημα ζωής και θανάτου