Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Χριστόδουλος Στεφανάδης: Ένας καθηγητής καρδιολογίας για την «καρδιά» της Ευρώπης

Ο άνθρωπος που με τις διαγνωστικές και θεραπευτικές του τεχνικές έχει σώσει χιλιάδες συνανθρώπους του στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας
 
Στο εξωτερικό είναι γνωστός ως ο επιστήμονας που έχοντας επινοήσει στη διάρκεια της καριέρας του 10 νέες διαγνωστικές και θεραπευτικές τεχνικές, έσωσε ή διευκόλυνε τη ζωή σε χιλιάδες συνανθρώπους μας ανά τον κόσμο που έπασχαν από καρδιαγγειακά νοσήματα.

Στο εσωτερικό οι περισσότεροι τον ξέρουν όχι μόνο ως επιστήμονα αλλά και ως άνθρωπο, αφού το γραφείο του, στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, παραμένει πάντα ανοιχτό για όσους χρειάζονται βοήθεια και βεβαίως ιατρική παρακολούθηση. Ο λόγος για τον καθηγητή Καρδιολογίας στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και διευθυντή της Α' Καρδιολογικής Κλινικής στο Ιπποκράτειο Γ.Ν.Α., κ. Χριστόδουλο Στεφανάδη.

Ο Χριστόδουλος Στεφανάδης γεννήθηκε στο γραφικό λιμάνι του Ευδήλου στην Ικαρία. Σε ηλικία 13 ετών έρχεται μόνος στην πρωτεύουσα προκειμένου να συνεχίσει την φοίτησή του στο Λύκειο και εγκαθίσταται στον Βύρωνα.

Τελειώνοντας το Λύκειο όμως, του δίνεται η ευκαιρία να ακολουθήσει έναν δρόμο που ποτέ δεν φανταζόταν που θα τον οδηγούσε: την Ιατρική. Δίνει εξετάσεις και εισάγεται στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στην Ιατρική, παράλληλα με τις θεωρητικές και κλινικές του σπουδές, του δίνεται η ευκαιρία να ασχοληθεί με τον τομέα της έρευνας, που θα τον χαρακτήριζε και θα τον ακολουθούσε σε όλη του την ζωή.


Το 1977 αποτελεί την αφετηρία της επιστημονικής του σταδιοδρομίας στην Καρδιολογία, αφού εγγράφεται στην δύναμη του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου, από το οποίο και δεν έφυγε ποτέ. Αποκτά την ειδικότητα της Καρδιολογίας, και το 1981 ανεβαίνει το πρώτο σκαλοπάτι της Ακαδημαϊκής του καριέρας όταν του απονέμεται ο τίτλος του Διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής μετά από την διεξαγωγή πρωτότυπης ερευνητικής εργασίας.

Δεν σταματά όμως, και συνεχίζει εντατικά την ερευνητική δουλειά, με αποτέλεσμα την παραγωγή ιατρικής γνώσης και την σταδιακή του διέλευση από όλα τα στάδια της Πανεπιστημιακής σταδιοδρομίας. Το 1989 εκλέγεται Λέκτορας, το 1991 Επίκουρος Καθηγητής, και το 1996 Αναπληρωτής Καθηγητής της Καρδιολογίας οπότε και αναλαμβάνει την διεύθυνση του Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου της Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Ιπποκράτειο.

Ασχολείται κυρίως με τον καρδιακό καθετηριασμό και τις επεμβάσεις αγγειοπλαστικής των στεφανιαίων αρτηριών, αλλά παράλληλα η εφευρετικότητά του και η εφαρμογή πολλών αρχών της μηχανολογίας και της φυσικής στην Καρδιολογία τον οδηγούν στην υλοποίηση νέων ειδών καθετήρων και συσκευών για τα οποία κερδίζει την διεθνή επιστημονική αναγνώριση. Το 1997 αναγορεύεται επισκέπτης Καθηγητής του Πανεπιστημίου Ohio State των ΗΠΑ.

Το 2002 εκλέγεται Τακτικός Καθηγητής της Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ το 2003 αναλαμβάνει οριστικά την διεύθυνση της Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, σχεδόν ταυτόχρονα με την εκλογή του ως Αντιπροέδρου της Ιατρικής Σχολής και Διοικητού των Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Αρεταίειου και Αιγινήτειου. Το 2005 του απονέμεται ο τίτλος του Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Emory της Ατλάντα των ΗΠΑ, ενώ το 2007 απαντά θετικά σε νέα πρόκληση, εκλεγόμενος Πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 700 επιστημονικές εργασίες σε διεθνή περιοδικά, έχει κληθεί και έχει δώσει πάνω από 200 διαλέξεις σε όλο τον κόσμο, και έχει συμμετέχει στην συγγραφή πολλών βιβλίων, ενώ ο αριθμός των ανακοινώσεων ερευνητικών εργασιών στα μεγαλύτερου κύρους Καρδιολογικά Συνέδρια του κόσμου ξεπερνά τις 2500. Για την επιστημονική και κοινωνική του προσφορά τιμήθηκε πρόσφατα με το Βραβείο Ευποιΐας «Αλέξανδρος Παπάγος».

Ο κ. Στεφανάδης είχε βρεθεί και στο παρελθόν στο «στόχαστρο» του Αντώνη Σαμαρά, με τον Πρωθυπουργό να έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον να τον συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.

Σημειώνεται ότι ο Χριστόδουλος Στεφανάδης είχε διεκδικήσει και την πρυτανεία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών απέναντι στον Θεοδόση Πελεγρίνη.