Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Η Ακαδημία της Ελευθερίας: ένα έγκλημα και μια ευκαιρία.

Γράφει ο Γεράσιμος Ρεπάσος

Αντιπρόεδρος της Αδελφότητας των απογόνων των Ελεύθερων Πολιορκημένων

Το Σάββατο 22 Μαρτίου 2014, στο Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, στην εκδήλωση Μνήμης των Θρακών Αγωνιστών κατά τις Πολιορκίες και την Έξοδο του Μεσολογγίου, είχα την τιμή ως Αντιπρόεδρός της να εκπροσωπήσω την Αδελφότητα των απογόνων των Ελεύθερων Πολιορκημένων. Ο Πρόεδρος Κώστας Καρκανιάς αδυνατούσε να παρευρεθεί για σοβαρούς προσωπικούς λόγους.

Στην εκδήλωση αυτή, στην οποία συμμετείχαν περί τους τριακοσίους Θράκες, μέλη Σωματείων της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας των Θρακών, και υποδεκαπλάσιοι Μεσολογγίτες, παρέλαβα από τα χέρια του Προέδρου των Πανελληνίου οργάνου των Θρακών κυρίου Ελευθερίου Χατζοπούλου, για λογαριασμό της Αδελφότητας, την Εικόνα της Παναγίας της Κοσμοσώτειρας με σχετική εγχάρακτη τιμητική πλακέτα. Στην εκδήλωση αυτή τιμήθηκαν και άλλα πρόσωπα.

Αρχίζοντας το χαιρετισμό του, ο Πρόεδρος των Θρακών αναφέρθηκε στον Μεσολογγίτη Παναγιώτη Πουλή, επί σειρά ετών Καθηγητή του Δημοσίου Δικαίου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης, στον οποίο ανήκει η πατρότητα της ιδέας για την ύπαρξη του Μνημείου των Θρακών στον Κήπο των Ηρώων. Ο Μεσολογγίτης Καθηγητής Παναγιώτης Πουλής δεν είχε προσκληθεί να παραστεί και να υποδεχθεί, ως του άξιζε, τους Θράκες στην Ιερή Πόλη.

Λίγες μέρες πριν την εκδήλωση αυτή, η Βουλή των Ελλήνων, σταθερά ακολουθούσα τον κατηφορικό δρόμο των τελευταίων ετών, κατήργησε την Διεθνή Ακαδημία της Ελευθερίας, ένα ίδρυμα το οποίο είχε ιδρυθεί με σχεδόν ομόφωνη απόφαση προκατόχων των σημερινών βουλευτών. Δύο μάλιστα βουλευτές της Αιτωλοακαρνανίας συμμετείχαν στο έγκλημα αυτό. Τα ονόματά τους είναι γνωστά. Θα ήθελα να δω ποιά θα είναι η αντίδραση των τοπικών κομματαρχών τους.

Μαζί με την Ακαδημία, που σημειωτέον δεν κόστισε και δεν θα κόστιζε οικονομικά στο παραμικρό στην Ελληνική Πολιτεία, αντίθετα δε θα απέφερε τεράστια ηθικά και υλικά οφέλη στην Ιερή Πόλη και την Ελλάδα, σύμφωνα με την επιστολή διαμαρτυρίας συλλόγων, εν οις και η Αδελφότητα, δια χειρός Κώστα Καρκανιά. Η ίδια Βουλή, αντιθέτως, δεν ψήφισε την κατάργηση ιδρυμάτων που αφορούν σε τουλάχιστο αμφιλεγόμενες πολιτικές προσωπικότητες.

Η Ακαδημία της Ελευθερίας υπήρξε πνευματικό ανάστημα του Μεσολογγίτη Γεράσιμου Καζάνα, του οποίου αποτελεί έργο ζωής. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως το έργο αυτό του συμπατριώτη μας ουδέποτε αγκαλιάστηκε επαρκώς από τους κατοίκους της Ιερής Πόλης, καθώς και από τους αποδήμους, εκτός Μεσολογγίου, Μεσολογγίτες.

Το ίδιο βέβαια συνέβη με τη Λιμνοθάλασσα, το ΤΕΙ, τις διάφορες υπηρεσίες, τους ίδιους τους επαγγελματίες της πόλης μας: ουδέποτε το μεταεπαναστατικό Μεσολόγγι υποστήριξε επαρκώς τα παιδιά του, φυσικά ή πνευματικά. Ίσως μόνον επί Δημάρχου Χρήστου Ευαγγελάτου. Ίσως.

Η Ακαδημία της Ελευθερίας, προορισμένη να στεγαστεί στο Μεσολόγγι, ουδέποτε απέκτησε στέγη στην πόλη μας. Ούτε καν ένα προσωρινό ενδιαίτημα, το οποίο θα έδινε πραγματική υπόσταση στην ύπαρξη της Ακαδημίας. Τους λόγους ας τους αναζητήσουν οι Μεσολογγίτες, κυρίως οι εκάστοτε Δημοτικοί Άρχοντες.

Άκουσα πως ετοιμάζεται στην Αθήνα μια κίνηση με σκοπό την όποια ανασύσταση της Ακαδημίας. Δεν γνωρίζω με ποιόν τρόπο. Προσωπικά πιστεύω πως ο τρόπος είναι ένας.

Η Ακαδημία της Ελευθερίας μπορεί να στηθεί, να σταθεί και να ευσταθεί εις το διηνεκές μόνον αν αποτελέσει καρπό της προσπάθειας των Πανελλήνων. Το Σάββατο, στην εκδήλωση των Θρακών πρότεινα να συγκληθεί το Κοινό των Πανελλήνων, στην Ιερή Πόλη και να αποφασίσει την ίδρυση της Ακαδημίας της Ελευθερίας.

Να προσκαλέσουμε τους Έλληνες όλης της Ελλάδας, τους συλλόγους των Θρακών, των Ποντίων, των Κρητών, των Μακεδόνων, των Ρουμελιωτών, των Πελοπονησίων, των Επτανησίων, των Ηπειρωτών, των Θεσσαλών, των Νησιωτών του Αιγαίου, όλων των Κυκλαδιτών, Σποραδαίων, Ευβοέων, των Ακριτών Νησιωτών του Βόρειου και Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανησίων και των Κυπρίων.....

Ελπίζω να μην παραλείπω κανέναν.

Και να προσκαλέσουμε τους Αποδήμους Έλληνες όπου γής, συχνά πιό Έλληνες από μας.

Και να προσκαλέσουμε και τους Φιλέλληνες.

Έτσι κι αλλιώς, όλοι αυτοί κάθε Βαγιώνε έρχονται για Προσκύνημα στο Μεσολόγγι.

Το Μεσολόγγι έχει πρόσωπα και συλλογικούς φορείς που δύνανται να αναλάβουν εν ομονοία την οργάνωση αυτής της προσπάθειας. Μπορώ να εμπιστευθώ τηνΔιέξοδο, τη Βυρωνική Εταιρεία, το Σύλλογο Διονύσιος Σολωμός, την Αδελφότητα ¨Ελεύθεροι Πολιορκημένοι¨ κι άλλους.

Υπάρχουν τόσοι άλλοι που δεν αναφέρω. Πολλοί είναι φίλοι μου. Κι αυτούς που προανέφερα δεν τους ρώτησα γι´ αυτό. Νομίζω πως πρέπει να έχουμε το θάρρος της γνώμης να κάνουμε δημόσιες εκκλήσεις. Ο καθένας από τους προαναθερθέντες, ούτως ή άλλως, επιτελεί αξιέπαινο έργο. Εξ ου και η δική μου εμπιστοσύνη. Ας με συγχωρούν για την πρωτοβουλία.

Ας αναλάβουν οι Μεσολογγίτες τον αγώνα να Ζει το Μεσολόγγι.

 

Ιερή Πόλη Μεσολόγγι, 25 Μαρτίου 2014, του Ευαγγελισμού,

Επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης και της Μάχης της Κλείσοβας.